Om kindermishandeling op te sporen, moet er volgens kinderarts Rian Teeuw veel meer gedaan worden dan nu. In haar proefschrift pleit zij ervoor voortaan álle Nederlandse kinderen van 0 tot 18 jaar op de spoedeisende hulp ook bloot te onderzoeken.
Bij zo’n ‘top-teen-inspectie’ komen meer gevallen van mishandeling aan het licht dan zonder zo’n screening, blijkt uit haar onderzoek. Gebruiken artsen en verpleegkundigen alleen de huidige verplichte vragenlijst tegen kindermishandeling dan missen ze volgens Teeuw zelfs één op de 17 gevallen. ,,En dat zijn veel gemiste kansen als je beseft hoe ontzettend ingrijpend mishandeling en verwaarlozing kan zijn.”
Bodycheck
Is zo’n bodycheck echt nodig? “Ik snap dat mensen eerder een link leggen tussen blauwe plekken en kindermishandeling dan tussen koorts en kindermishandeling”, zegt Rian Teeuw in een interview met het AD.. “Maar kindermishandeling uit zich op veel verschillende manieren. Bij kinderen die veel ziek zijn, bij kinderen die niet fris ruiken, of kinderen die veel gaten in hun gebit hebben. Dat kunnen allemaal signalen zijn dat er iets mis is in een gezin. Ik heb in mijn onderzoek geconstateerd dat er vaker kindermishandeling voorkwam onder kinderen zónder zichtbaar letsel dan met zichtbaar letsel. Dat is ook een van de redenen dat je kinderen echt grondig lichamelijk moet onderzoeken. Alleen dán kom je erachter of een kind echt niks mankeert.”
Top-teen-inspectie
Helemaal bloot gaat best ver. Ouders en tieners hebben daar misschien helemaal geen zin in. Dat was vóór mijn onderzoek ook wel de gedachte: dat ouders en kinderen het niet zouden willen. Dat bleek niet het geval. Sterker: het overgrote deel had er juist helemaal geen bezwaren tegen. En de paar ouders die dat wel hadden, hadden vooral geen zin in ‘meer gedoe’. Ze hadden lang zitten wachten, wilden graag naar huis. Dus, nee, een taboe is het niet. Het waren eerder de artsen en verpleegkundigen die moeite met zo’n ‘top-teen-inspectie’ hadden. Om verschillende redenen: ze hadden het op zo’n afdeling al heel druk, ze zagen er tegenop om het gesprek aan te gaan als er iets opvallends geconstateerd werd, en zij vroegen zich af of patiënten het wel wilden.’’
Het waren eerder de artsen en verpleegkundigen die moeite met zo’n ‘top-teen-inspectie’ hadden. > Lees verder op ad.nl
