Bepaald voedsel niet durven eten. Of structureel veel te weinig voedsel innemen. Dat zijn enkele kenmerken van ARFID, een eetstoornis die zich al op heel jonge leeftijd kan voordoen. “Aanleiding kan een overgevoelige mond zijn”, vertellen Debbie van Druten en Laurie Gelissen. “Wat ook veel voorkomt is dat een kind vreselijk bang is om te slikken.” Gelukkig zijn er goede behandelmogelijkheden.
De stoornis komt weliswaar steeds vaker in het nieuws, maar de onbekendheid erover is groot. “De problematiek bestaat al heel lang”, aldus Debbie en Laurie. Alleen wist de professionele wereld er niet goed mee om te gaan. “Pas in 2013 is de eetstoornis bijvoorbeeld opgenomen in de DSM-5 en heeft het een passende benaming gekregen. We vinden het van groot belang hier meer bekendheid aan te geven.”
‘Twee tot vijf procent van alle kinderen lijdt aan ARFID’
Restrictief en selectief
ARFID staat voor avoidant restrictive food intake disorder. “Sleutelwoorden zijn restrictief en selectief. Dit uit zich in te weinig eten en/of te weinig gevarieerd eten, wat een bedreiging kan zijn voor de lichamelijke en psychosociale ontwikkeling.” Vergeleken met andere eetstoornissen is er geen sprake van een verstoord lichaamsbeeld, negatief zelfbeeld of angst om aan te komen. “ARFID kenmerkt zich juist door angst voor voeding zelf in de vorm van niet kunnen, willen of durven eten. Of er gewoon geen interesse in hebben.”
Herkennen en behandelen
Het herkennen is nog niet zo gemakkelijk. Te meer daar bij veel kinderen sprake is van fases waarin een kind moeizaam eet. “We spreken pas over ARFID als er langere tijd sprake is van ernstig restrictief en/of selectief eetgedrag. Geschat wordt dat ongeveer 2 tot 5 % van alle kinderen lijdt aan ARFID.” Gelukkig zijn er diverse behandelmogelijkheden om het eetgedrag van deze kinderen te behandelen. “Deze variëren van laagdrempelige interventies tot intensieve behandeling, waarbij gedragstherapie de belangrijkste behandelmethode is.
Passende hulp of behandeling
De impact van ARFID op zowel het kind als de ouders is groot, benadrukken Debbie en Laurie. “Zij zijn er enorm mee geholpen indien professionals de signalen eerder herkennen, zodat tijdig passende hulp of behandeling geboden kan worden.” Met het oog hierop verzorgen ze samen tijdens het congres ‘Eetproblemen bij jonge kinderen’- live en online te volgen – een presentatie over dit actuele onderwerp. “Door middel van uitleg en casuïstiek nemen we de deelnemers mee in vraagstukken als ‘Wat is ARFID?’, ‘Hoe herken je ARFID bij jonge kinderen?’ en ‘Welke behandelmogelijkheden zijn er? Tevens komen via beeldopnamen ouders aan het woord over de impact van een kind met ARFID voor henzelf en het gezin.”
Programma van het online congres ‘Eetproblemen bij jonge kinderen’ >>
Debbie van Druten is werkzaam als behandelcoördinator bij SeysCentra locatie Utrecht en heeft binnen SeysCentra ervaring als behandelaar van kinderen en jongen met ARFID en/of zindelijkheidsproblematiek. Zij studeerde orthopedagogiek en is Infant Mental Health-specialist.
Laurie Gelissen studeerde pedagogische wetenschappen, is in opleiding tot orthopedagoog generalist en werkt als behandelcoördinator bij SeysCentra locatie Maastricht. Zij heeft zich de afgelopen jaren gespecialiseerd in ARFID.
Zie ook:
- Boek zet eetstoornis ARFID op de kaart
- Gezondheidsraad agendeert eetstoornis ARFID
- Boek Over leven met ARFID
Abonneer u op onze gratis digitale nieuwsbrief en u ontvangt wekelijks een overzicht van relevante ontwikkelingen rond vroeghulp- en -signalering
