Kinderen die veilig gehecht zijn, ervaren de ouder als een veilige haven. Opmerkelijk is dat gesimuleerd co-ouderschap met een babypop vóór de geboorte al voorspelt of een kind zich veilig gaat hechten aan de vader. Dit geldt des te meer voor kinderen die ’s nachts vaker en langer wakker zijn. Zij hebben vooral met hun vader een veiliger gehechtheidsrelatie. Mogelijk komt dat doordat hun vaders hen ’s nachts vaker troosten. Voor moeders was deze relatie andersom; kinderen die ’s nachts langer wakker waren, waren minder veilig gehecht aan de moeder.
Een en ander blijkt uit promotieonderzoek van Annemieke Witte. Hierin toont zij aan dat co-ouderschap relatief stabiel is en al geobserveerd kan worden tijdens de zwangerschap. Dit biedt de mogelijkheid om interventies zo vroeg mogelijk in te zetten. Zo kan men optimaal co-ouderschap al vóór de geboorte van een kind stimuleren. Samen opvoeden is belangrijk.
Hormonen in het vaderschap
Jarenlang heeft onderzoek naar ouderschap zich voornamelijk gericht op moeders. Hoewel er tegenwoordig meer onderzoek wordt gedaan naar vaders, is er nog maar weinig bekend over hun rol in de eerste paar jaar na geboorte. Evenals de rol van hormonen in vaderschap. Witte: ”De hormonen oxytocine en vasopressine zijn belangrijk bij sociale relaties en ouderlijk gedrag. In ons onderzoek reageerden vaders met meer nare jeugdervaringen minder gevoelig op de signalen van hun kind na toediening van oxytocine, een hormoon dat belangrijk is bij onder meer moederbinding, vriendschappen en romantische interacties. Daarnaast vertoonden vaders na toediening van oxytocine en vasopressine minder hersenactiviteit in de amygdala wanneer zij luisterden naar huilgeluiden van baby’s. De amygdala speelt een rol bij het binnenkomen van emoties zoals angst en stress.”
Toekomstige behandeling
Het onderzoek van Witte draagt bij aan meer wetenschappelijke kennis over de hormonen die een rol spelen bij het vaderschap. Het toedienen van oxytocine zien sommige wetenschappers als een veelbelovende therapeutische interventie om sociaal gedrag te verbeteren. Witte: “Mijn onderzoek laat zien dat we voorzichtig moeten zijn met het inzetten van oxytocine daarvoor. Individuele factoren hebben invloed op de effecten van oxytocine. Voor vaders met nare jeugdervaringen kan toediening van oxytocine zelfs leiden tot negatieve uitkomsten. Ook ander onderzoek laat zien dat individuele factoren bepalen of oxytocine positieve of negatieve gedragingen uitlokt.”
Bron: vu.nl
Zie ook:
