Veel ouders met zeer slecht slapende jonge kinderen zijn de wanhoop nabij. Ze googelen zich vaak suf. Maar wat klopt er eigenlijk van alles wat je tegenkomt op internet en sociale media? Sigrid Pillen, kinderneuroloog en somnoloog prikt vijf dogma’s door.
Kinderbedtijd
Een eerste dogma is het tijdstip van naar bed gaan. “De kinderbedtijd in Nederland is 19:00 uur en al op jonge leeftijd. Dat is absurd. Wereldwijd gaan kinderen slapen tussen 20:00 en 22:00 uur. Daar zitten wij met 19:00 uur zelfs nog een uur voor. Bij heel veel kinderen sluit dat helemaal niet aan. Voor de hele jonkies kan een dutje aan het einde van de middag soms nog heel goed zijn en dan is een bedtijd van 20:30 uur of 21:00 uur prima. Maar als je dat doet, word je door de buurvrouw heel raar aangekeken. Ligt die van jou nog niet in bed? Wat ben jij nou voor een ouder?!”
“Kinderen bouwen in de loop van de dag prikkels op. Er zijn kinderen die 2 of 2,5 uur nodig hebben om weer rustig genoeg te zijn om überhaupt in slaap te kunnen vallen ‘s avonds. Als je je kinderen om zes uur, half zeven van de crèche haalt, snel naar het huis gaat, eten erin doet en dan meteen naar bed brengt, dan zijn ze nog helemaal niet klaar om de nacht goed door te komen. Dan zit hun hoofd nog vol met alle indrukken.”
Meer dogma’s
Zo zijn er nog meer dogma’s, bijvoorbeeld ‘Rust, reinheid en regelmaat’: “Sommige ouders creëren zoveel rust en reinheid dat er zo weinig prikkels en energie in de dag zit, dat kinderen juist daarvan slecht gaan slapen. Ik ben ervoor om te kijken: wat heeft dit kind nodig? En wat hebben ouders nodig?”
Er zijn ook regels dat je een kind wakker in bed moet leggen zodat het zelf leert slapen. “Veel kinderen worden bijvoorbeeld juist heel relaxed van borstvoeding en glijden aan het eind van de voeding heerlijk in slaap. Sluit daar vooral bij aan. Al dat soort regeltjes maken dat ouders soms zo gestrest worden, dat een kind juist daardoor slecht gaat slapen. Ik denk dat we veel meer moeten kijken: hoeveel prikkels en hoeveel uitdaging heeft dit kind nodig?”
Een ander dogma is dat een kind op een eigen kamer moet slapen en in een eigen bed. “Waarom? De halve wereld slaapt met z’n allen in een kamer. Laten we daarin wat relaxter worden met z’n allen.”
Laten huilen schadelijk?
Er is veel discussie over gecontroleerd laten huilen door met steeds grotere tussenpozen te troosten. Dit zou schadelijk zijn. “We weten uit onderzoek dat gecontroleerd laten huilen veilig is, dat het geen nadelige gevolgen heeft op de lange termijn. Het is ook bewezen effectief, maar bij veel ouders sluit het niet aan. En je moet ook goed kijken of het de beste methode is voor het kind, want ik ben al veel ouders tegengekomen, die een kind uren hebben laten huilen in de nacht, waarbij uiteindelijk bleek dat het probleem ergens anders lag. Die hebben daar echt een trauma aan overgehouden. “
De uitzending ‘Slapeloze kinderen, radeloze ouders’ was op 22 mei op NPO2 om 22:10 uur en is via deze link terug te kijken.
Bron: pointer.kro-ncrv.nl
