De eerste 1000 dagen van een mensenleven vormen het fundament voor de verdere ontwikkeling. Baby’s ontwikkelen zich immers juist in de periode dat ouders nog moeten wennen aan hun nieuwe rol als opvoeder en verzorger razendsnel. Gelukkig gaat het meestal goed. Zo niet dan is adequaat handelen echter van groot belang. Op 18 november 2020 slaat de zesde editie van het jaarlijkse Congres Vroegsignalering bij baby’s een brug tussen de nieuwste inzichten en het handelen in de praktijk van alledag.
Baby’s komen afhankelijk van hun ouders ter wereld. Ze hebben weinig andere mogelijkheden dan huilen om duidelijk te maken welke behoeftes ze hebben. Voor ouders betekent dit soms raden wat er aan de hand is. Het geeft spanning wanneer het huilen niet. Ouders kunnen wanhopig raken en ervaren stress die noch bevorderlijk is voor het kind, noch voor de ouder, noch voor de ouder-kindrelatie. En wat doe je dan als zorgprofessional?
Lezingen
Tijdens het ochtendprogramma staan drie verschillende thema’s centraal: 1) het brein van het jonge kind en de verbinding met de ouder, 2) de taal van de baby en de dialoog tussen de baby en de ouder én 3) de vraag hoe de ingang te bepalen bij regulatieproblematiek.
Lezing 1. Binu Singh – Verbinding van breinen
Het jonge brein heeft al veel mogelijkheden, maar moet het vooral hebben van de verbinding met het volwassen brein van de ouders. Deze verbinding is cruciaal om te kunnen ontwikkelen, leren en groeien. Wat voor implicaties heeft dit voor de dagelijkse praktijk? En wat zijn aangrijpings- en leerpunten voor zorgprofessionals?
Lezing 2. Paulien Kuipers – Komen tot een dialoog
Baby’s hebben nog geen woorden tot hun beschikking. Hoe kom je erachter wat je baby bedoelt? Wat zijn de consequenties als er om welke reden dan ook geen dialoog tot stand komt? En hoe ondersteun je dan als zorgprofessional ouders en baby in dit proces?
Lezing 3. Marilene de Zeeuw – Zoeken naar een ingang
Wat kun je doen als je als professional met regulatieproblemen bij een baby wordt geconfronteerd? Diagnostisch breed kijken is dan een must, maar niet gemakkelijk. Het hanteren van een hypothese toetsend diagnostisch model biedt houvast, maar wat is dat precies? En hoe is dit model te implementeren in het dagelijks werk van zorgprofessionals?
Deelsessies
De congresmiddag staat in het teken van huilen van de jongste kinderen. De vier deelsessies geven nieuwe inzichten hoe hier als hulpverlener mee om te gaan.
Thomas Harms – Waarom baby’s huilen
Extreem huilen van baby’s kan ouders in een diepe crisis dompelen. De methode van Thomas Harms leert ouders een stabiel baken te zijn voor de emotieregulatie van hun baby. Zijn methode is gestoeld op lichaamsgerichte psychotherapie, hechtingstheorie, pre- en perinatale psychologie en de polyvagaal theorie. In deze (Engelstalige) deelsessie geeft Thomas een inleiding op zijn ‘Emotionele Eerste Hulpmethode’ en gaat hij in op de wetenschappelijke achtergronden.
Kim Vervuurt – Houvast voor ouders van huilbaby’s
Wanneer een baby zonder aanwijsbare reden veel huilt kunnen ouders zich heel machteloos voelen. Slaapgebrek, goede raad vanuit je omgeving, internet met tegenstrijdige adviezen… ouders zien vaak door de bomen het bos niet meer. Bovendien heeft een ouder tijd nodig om een baby goed te leren kennen. Iedere baby is anders, maar elke baby heeft behoefte aan rust en regelmaat.
In haar deelsessie gaat Kim in op de vragen als: Welke factoren zijn van invloed op het huilen? Hoe ga je om met baby’s die uit balans zijn geraakt? En hoe begeleid je ouders hierin? Aan de hand van deze vragen zal Kim uitleg geven over het Prikkelproofplan
Thomas Harms – en hoe ze zijn te troosten …
Tijdens deze tweede en verdiepende (Engelstalige) deelsessie van Thomas Harms staat de praktijk centraal. Thomas zal aan de hand van beelden, voorbeelden en oefeningen uitleggen hoe de methode werkt en hoe je als zorgprofessional hier gebruik van kunt maken.
Roos Rodenburg – Gelukkige baby’s
De Happiest Baby (Karp) is een methodiek waar Roos binnen de Universiteit van Amsterdam onderzoek naar heeft gedaan. In deze deelsessie gaat Roos in op het troosten van een huilende baby, maar ook op wat er gebeurt wanneer een baby niet getroost wordt. Wat doet dit met de competentie en de stemming van ouders, de ouder-kindrelatie en hoe leidt dit tot een vicieuze cirkel van uitputting en competentie. Wat kun je dan als zorgprofessional aan de hand van de methodiek van de Happiest Baby voor en met ouders doen?
