Mori van den Bergh is kinder- en jeugdpsychiater bij KOOS Utrecht en IMH-specialist in opleiding bij RINO Amsterdam. Tijdens de opleiding deelt ze regelmatig haar verwondering, observaties en overdenkingen. Dit doet zij onder het motto ‘Van start naar finish’.
De eerste 1000 dagen zijn cruciaal, ook in mijn IMH-opleiding. Na de eerste 200 dagen integreren we met de groep de opgedane kennis en ervaring. In mijn rugzak neem ik inmiddels prachtige zinnen mee die in hun eenvoud de complexiteit van opgroeien, ontwikkelen en veranderen aanraken. Zinnen die wegblijven van classificatiediscussies, schuldvragen en -antwoorden of vooroordelen. Zo hebben we kennis gemaakt met zowel de grote concepten als de kleinste details van de ouder-kinderinteractie. Daarnaast reisden we de wereld rond met de documentaire ‘Babies’. We leerden culturen, spoken en engelen kennen. Ook ontmoetten we inspirerende mensen die zich op allerlei manieren voor de ontwikkeling van jonge kinderen inzetten. De ene in de individuele ouder-kindrelatie, de andere collectief of in het aanjagen van grote beleidskeuzes.
In voorbereiding op het integratieblok lezen we over het ontwikkelingsmodel van Greenspan, de inspirerende grondlegger van de beweging van Floortime en Floorplay. Deze beweging is gebaseerd ‘op een denkstramien dat ouders kan ondersteunen wanneer de ontwikkeling van hun kind- en de omgang met hun kind de vanzelfsprekendheid heeft verloren’ (Guy Couturier in Handboek IMH, Rexwinkel e.a., 2011). Dat verlies aan vanzelfsprekendheid kan bijvoorbeeld te maken hebben met ontworteling door oorlog, een ontwikkelingsachterstand van het kindje of een mijlengroot karakterverschil. Die oorzaak is weliswaar belangrijk, maar niet de focus waarmee gewerkt wordt: die ligt bij de ontwikkelingsmijlpalen en hoe ouders of verzorgers deze in een plezierig samenzijn met het kind kunnen stimuleren.
Maatschappelijk dilemma
Is een gebrek aan vanzelfsprekendheid misschien ook een maatschappelijk dilemma waar we iets mee kunnen in het op laten groeien van een gezonde generatie? De Argumentenfabriek denkt na over dit thema in de denktank Mentale vooruitgang van Jeugd en Gezin. De denktank start met de stelling ‘met onze wonderlijke gewoonten schaden we de opvoeding van onze kinderen’. Hoe gaat het met onze mentale schijf van vijf, waarin emoties, betrokkenheid, relaties, betekenis en prestaties een plek hebben? De vraag is hoe gezinnen de ruimte krijgen zich breed te ontwikkelen en breed de ontwikkeling van hun kinderen te steunen.
In een tweede artikel steken de auteurs de ‘thermometer in de samenleving’. Dit doen zij met een trendanalyse over stand van zaken in onze sociale basis en publieke gezondheidszorg, kinderopvang, onderwijs en jeugdzorg.
Een derde artikel is een gewenste terugblik uit het jaar 2050, waarin alle nu gewenste veranderingen gewoon tot stand zijn gekomen. Mentale gym is dan net zo normaal als fysieke, terwijl iedereen met zijn unieke maat gemeten wordt. Labels zijn naar de achtergrond verdwenen en integrale zorg is als een ‘prachtig ecosysteem’ beschikbaar in alle wijken en dorpen. Een mooi voorbeeld hoe ook maatschappelijk breder denken dan een ontwikkelingsgebied gestimuleerd wordt, net als wij nu leren in de opleiding.
Het komende jaar ontwikkelen we ons verder en na 617 dagen in de opleiding mogen we ons IMH-specialist noemen. We hebben dan nog ruim een jaar om binnen onze eerste duizend IMH-dagen te ontdekken waar wij ons steentje kunnen bijdragen aan een gezonde ontwikkeling voor kinderen en hun ouders.
Mori van den Bergh
