Te vroeg geboren baby’s moeten bijna altijd behandeld worden met medicijnen. Probleem hierbij is dat de doseringen meestal zijn afgeleid van gegevens van op tijd geboren kinderen. Nieuw onderzoek geeft aan hoe de medicijndosering voor te vroeg geboren baby’s is te bepalen. De bevindingen dragen direct bij aan het voorkomen van over- of onderdoseringen.
De meeste veel te vroeg geboren baby’s hebben medicatie nodig. Er is alleen nog onvoldoende kennis over de juiste dosering voor deze allerkleinste patiënten. Daarom bepalen artsen momenteel de dosering van veel medicijnen aan de hand van gegevens van kinderen die op tijd geboren zijn. Dat doen ze vaak puur op basis van het lichaamsgewicht, vertelt medicijnonderzoeker Aline Engbers. “De dosering voor een op tijd geboren baby van vier kilogram zou je dan halveren voor een vroeggeboren baby van twee kilogram. Dat kan leiden tot over- of onderdoseringen omdat lichaamsgewicht alleen niet alles zegt over de ontwikkeling van het kind.”
Drie meest gebruikte medicijnen
Voor haar promotieonderzoek bestudeerde Engbers, met het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis, de dosering van drie veelgebruikte geneesmiddelen bij te vroeg geboren baby’s: coffeïne, ibuprofen en fluconazol. Coffeïne wordt toegediend om te voorkomen dat de baby’s tijdelijk stoppen met ademen Ibuprofen krijgen pasgeborenen niet als pijnstilling, maar om de sluiting van de verbinding tussen hun aorta en longslagader te stimuleren. Die gaat normaal gesproken een paar dagen na de geboorte dicht, maar bij te vroeg geboren kinderen vaak niet. Het antischimmelmiddel fluconazol krijgen vroeggeborenen preventief of als behandeling omdat ze vatbaar zijn voor schimmelinfecties.
Niet alleen gewicht bepaalt juiste concentratie
Om de blootstelling van de allerkleinsten aan deze medicijnen te bepalen, heeft Engbers gekeken naar de concentratie van de geneesmiddelen in het bloed na het ontvangen van een bepaalde dosering. De concentratie van coffeïne, het meest toegediende medicijn, bleek sterk af te hangen van het aantal dagen dat de baby oud is. Als je wilt dat de blootstelling gelijk blijft, dan moet je de dosering dus ophogen als een kind ouder wordt. Ook voor ibuprofen en fluconazol geeft Engbers in haar proefschrift doseringsadviezen op basis van meer eigenschappen dan alleen het gewicht.
Dankzij de uniek directe samenwerking met artsen van het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis dragen de bevindingen van Engbers direct bij aan het optimaal behandelen van de allerkleinsten. “Mijn copromotor, die arts is, stond te trappelen om mijn uitkomsten toe te passen”, vertelt ze. “En het Kinderformularium – een kennisbank over geneesmiddelgebruik bij kinderen – heeft een deel van de bevindingen geïmplementeerd in hun adviezen.”
Bron: universiteitleiden.nl
