Een ziek kindje even in de armen wiegen als het huilt, een liedje neuriën of het sussen: het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola in Laken doet daarvoor sinds kort een beroep op een netwerk van ‘babyknuffelaars’. Met opmerkelijk resultaat.
Babyknuffelaars lossen in het ziekenhuis als vrijwilliger de ouders van zwaar zieke kinderen jonger dan twee jaar even af, meldt De Standaard. Ze geven de baby’s een troostknuffel of praten met zachte stem. “Uiteraard alleen als de ouders dat zelf ook zien zitten”, zegt dokter Dominique Biarent. Ze leidt de afdeling intensieve zorg van het kinderziekenhuis. “Maar ouders kunnen nu eenmaal geen 24 uur per dag aan het bedje staan. Eigenlijk creëert het een stukje meer warmte in het ziekenhuis.” Voor de inzet van de vrijwilligers werkt het ziekenhuis samen met de vzw Les câlineurs de bébés.
Zwaar maar zinvol
Biarant geeft aan dat het altijd moeilijk is als een ernstig ziek kindje even alleen in het ziekenhuis is. “Verpleegsters vinden dat ook lastig om te zien. Daarnaast is het geen eenvoudige doelgroep om vrijwilligers voor in te zetten, want het is zwaar. Kinderen kunnen sterven. Maar de vrijwilligers van de vzw krijgen een goede begeleiding én een debriefing door onze psychologen achteraf. Dat maakt dit project voor ons zo uniek en waardevol. We zien ook resultaat van die extra lichaamswarmte. Kindjes die door de vrijwilligers ondersteund worden, doen het merkelijk beter.”
Uitrol
De eerste maanden liep het project alleen op intensieve zorg, sinds kort is het uitgebreid naar de afdeling neonatologie, bij de prematuur geborenen. Nu wil de vzw uitbreiden naar andere Brusselse ziekenhuizen, later naar de rest van het land. “Er komt heel veel bij kijken”, zegt woordvoerder Melanie McCluskey van de vzw. “Het vergt een serieus engagement van de vrijwilligers, maar omgekeerd is ook onze selectie erg intensief. Het gaat om kwetsbare kinderen. Daarmee mogen we geen enkel risico nemen.”
De selectieprocedure begint met een vragenlijst, gevolgd door een diepte-interview. Elke geselecteerde vrijwilliger moet een medisch attest voorleggen dat hij of zij fysiek én mentaal geschikt is. “Daarna krijgt een nieuwe vrijwilliger drie maanden lang iemand van de organisatie zelf mee die hen begeleidt. Die opvolging is nodig, want soms hebben mensen de neiging om té ver te gaan in hun engagement. Dan grijpen we in. De bedoeling is niet om de taak van een ouder te vervangen, gewoon om die bij te staan. Momenteel nemen we dan ook geen nieuwe kandidaturen meer aan. We hebben nu een twintigtal vrijwilligers, en er is nog een groep van 2.000 mensen die zich heeft opgegeven voor als we er meer zouden nodig hebben.”
Voorbeeld uit de VS
Het idee begon heel klein, dankzij een video die op Facebook de ronde deed, van een Amerikaanse opa die in de VS in ziekenhuizen prematuur geboren baby’s knuffelde. “Met een paar mensen die elkaar niet kenden, waren we geïnteresseerd om hetzelfde hier op te starten. In Frankrijk en Nederland bestaan er al vergelijkbare initiatieven”, zegt McCluskey. “Onze hoogste prioriteit is nu om vertrouwen te scheppen én dat dag na dag te onderhouden met de ziekenhuizen, de ouders en de baby’tjes.”
Bron: standaard.be
