Aandacht voor ouders is een onderbelicht aspect in de hulpverlening aan het jonge kind. Speelt er iets op fysiek of psychisch gebied, dan richt de zorgprofessional zich vooral op het kind. “Ten onrechte”, beklemtoont José Koster. “De ouders verdienen eveneens gerichte aandacht!
Docent, trainer en coach José Koster verzorgt tijdens het Congres Vroegsignalering en Vroeghulp op 16 februari een lezing over de meerwaarde van ouders gericht betrekken in jeugdzorgtrajecten. “Ik zal uitleggen waarom het werken met ouders ingewikkeld kan zijn en hoe dat komt. Ook wil ik een kader geven van wat er dan gebeurt bij zowel de ouder als de beroepskracht. Verder geef ik handvaten met betrekking tot de ouderbegeleidende positie van beroepskrachten. Op dit gebied heeft met name Alice van der Pas het nodige aangereikt. In het verlengde hiervan wil ik de deelnemers wegwijs maken in de theoretische kaders die heel helpend kunnen zijn op het moment dat men bang is de verbinding met ouders te verliezen.”
Gezien en gehoord voelen
In een vooruitblik op haar lezing geeft Koster aan dat de focus van beroepskrachten nu ten onrechte vrijwel geheel gericht is op het kind. “Dat is uitermate belangrijk, maar daarnaast is gerichte aandacht voor de ouders eveneens van belang. De ouders moeten zich gezien en gehoord voelen over het proces dat zij doormaken. Dat komt automatisch ten goede aan de aandacht en zorg voor hun kind. Er is nu veel te weinig ruimte voor hoe het met hen gaat, wat alle zorg en onzekerheid met ze doet.”
Te weinig handvaten
Veelal wordt de ingewikkeldheid van het werken met ouders onderschat. Het op een goede manier omgaan met ouders vereist namelijk specifieke vaardigheden. “De zorg over het welzijn van hun kind roept heel veel emoties op, positief of negatief. Nu wordt dit aspect van de hulpverlening vaak onder water geduwd, omdat beroepskrachten leren dat zij geen oordelen mogen hebben en dergelijke. Ik vind dat er erkenning moet komen voor het feit dat het werken met ouders heel lastig kan zijn. Veel zorgverleners hebben moeite met oudercontacten en denken dan al gauw dat het aan henzelf ligt. Dat is onterecht, zij hebben er veel te weinig handvaten voor meegekregen. Beroepskrachten worden opgeleid om met kinderen te werken. Zij leren vrijwel niets over de ontwikkelingspsychologie van ouderschap. Op opleidingsniveau moet hier veel meer aandacht voor komen.”
Congres Vroegsignalering en Vroeghulp
Op 16 februari vindt alweer de derde editie plaats van het Congres Vroegsignalering en Vroeghulp. Dit keer in de Jaarbeurs Utrecht. Het congres heeft een afwisselend programma, met als rode draad de zorg voor het jonge kind in al haar facetten. De sprekers, hebben behalve gedegen theoretische kennis veel praktijkervaring. Lees verder >
