Waar komen die blauwe plekken vandaan? Waarom is dit kind zo bang voor anderen? In de kinderopvang zijn er soms zorgen over kinderen. Wat doe je als kinderbegeleider of pedagogisch medewerker met dergelijke verontrustende signalen? Onderzoekers van hogeschool UCLL ontwikkelden twee gidsen. De ene handelt over het bespreekbaar maken van verontrustende signalen, de andere over het op een traumasensitieve manier ondersteunen van kinderen, gezinnen en het eigen team.
Stress en trauma bij jonge kinderen zijn meestal onzichtbaar. Ze hebben slechts beperkte mogelijkheden om te vertellen over hoe het met hen gaat. Ze zijn aangewezen op hun zorgfiguren om hun emoties en stress een plaats te kunnen geven. Zorgfiguren dragen hier een verantwoordelijkheid.
Jammer genoeg worden kinderbegeleiders vaak niet erkend noch opgeleid voor de positieve impact die ze kunnen hebben op het jonge kind. Om de kinderopvang hierin te ondersteunen, ontwikkelde het expertisecentrum Resilient People twee gidsen over het opmerken van en het omgaan met verontrusting. De drijvende kracht achter deze gidsen zijn de kinderbegeleiders zelf.
De gidsen bevatten enkele instrumenten die de voelsprieten van kinderbegeleiders verscherpen:
– vijf rode vlaggen om in de gaten te houden;
– een maandelijkse snelle screener om de vinger aan de pols te houden:
– tips om gesprekken met ouders voor te bereiden.
Naast de concrete instrumenten en tips, zijn er enkele algemene aandachtspunten.
Gids voor het zien en bespreekbaar maken van verontrustende signalen in de kinderopvang
Gids voor het bieden van trauma-sensitieve zorg in de kinderopvang
Bron: sociaal.net
Zie ook: