Jonge kinderen met een beperking kunnen moeite hebben met het ontwikkelen van communicatieve vaardigheden. De interventie CAIS, de afkorting staat voor Communicatieve Assessment & Interventie Systeem, helpt deze kinderen in het duidelijk maken wat zij willen hebben of doen. De methode zet in op het systematische wijze aanleren van doelgedragingen aan het kind.
De interventie CAIS, onlangs erkend op niveau eerste aanwijzingen voor effectiviteit door de erkenningscommissie van Vilans, richt zich zowel op het kind als de belangrijke personen rondom deze kinderen. Denk hierbij aan ouders, leerkrachten, begeleiders en therapeuten. De interventie coacht hen in de toepassing van communicatiestrategieën die zijn afgestemd op de individuele behoeftes van het kind. Hun inzet voor het slagen van de interventie is belangrijk. De interventie is ontwikkeld binnen de kinderrevalidatie van de Sint Maartenskliniek. Dit in samenwerking met het Centre for Language Studies van de Faculteit der Letteren van de Radboud Universiteit.
Subtiele bewegingen
Waarom de interventie zo belangrijk is? Sommige kinderen met beperkingen lijken zich er niet van bewust te zijn dat zij invloed kunnen uitoefenen op personen in hun omgeving. Andere kinderen wel, maar kunnen zich hierin niet goed kenbaar maken. Hun taalontwikkeling komt zonder specifieke ondersteuning niet op gang. Het CAIS richt zich dan ook op beide groepen. Neem Janne, een meisje met een cerebrale parese dat weinig controle heeft over haar armen. Als ze bij de ergotherapeut is om een nieuwe stoel aan te meten, ziet ze speelgoed in de kast liggen. Ze wil het speelgoed graag hebben. Ze maakt geluiden en heft haar kin meerdere malen in de richting van de kast. Maar de subtiele bewegingen met haar kin worden niet gezien door de ergotherapeut.
Aanpakken mismatch
De gedragingen van kinderen zoals Janne worden door communicatiepartners dus makkelijk over het hoofd gezien of verkeerd geduid. Door niet-adequaat hierop te reageren, is de kans aanwezig dat een kind probleemgedrag gaat vertonen of steeds minder probeert. Dit met grote gevolgen voor hun verdere ontwikkeling. Het CAIS doet hier wat aan door onder andere de mismatch tussen de input (de manier waarop de omgeving communiceert) en de output (de manier waarop het kind communiceert) aan te pakken.
De methode zet in op het systematische wijze aanleren van doelgedragingen aan het kind. Janne zou bijvoorbeeld kunnen leren om met pictogrammen haar wensen duidelijk te maken. Voor haar zou dan een spraakcomputer met oogbesturing kunnen worden ingezet. Wanneer haar communicatiepartners leren om hun gesproken taal te ondersteunen met pictogrammen, kan de mismatch tussen input en output worden opgelost.
Effectief en goed uitvoerbaar
Uit een verzameling casestudies is geconcludeerd dat het CAIS effectief en goed uitvoerbaar is gebleken. Daarnaast wordt het CAIS positief door de ouders gewaardeerd. De werkwijze bij het CAIS is vastgelegd in een handleiding waarin de verschillende onderdelen en procedures zijn beschreven. Ook is er een blended cursus (combinatie van online en offline leren) beschikbaar. Het CAIS kan worden aangeboden op instellingen met CAIS-gecertificeerde therapeuten of in de thuissituatie door ambulante zorgverleners die CAIS-gecertificeerd zijn.
Bron: vilans.nl