Maar liefst 5% van de zwangere vrouwen kampt met een zwangerschapsvergiftiging. Daarom heeft Erasmus UMC een psychotherapeutische programma voor deze doelgroep ontwikkeld. Uit onderzoek door Fernanda Sampaio de Carvalho en anderen blijkt dat het programma zich met succes richt op het verbeteren van de ervaring van het vroege ouderschap van deze zwangeren en hun partners. Een tweede onderzoek toont het belang hiervan aan. Zes maanden na de bevalling is er onder hen nog steeds veel angst om de baby te verliezen. Ook zijn deze ouders bang om een liefdevolle band met hun kind te vormen.
De medische term voor zwangerschapsvergiftiging is pre-eclampsie of het HELLP-syndroom. Het betreft een ernstige zwangerschapscomplicatie. De medische en psychosociale gevolgen zijn talrijk, waaronder vroeggeboorte van zuigelingen. Ook kan het syndroom schadelijk zijn voor de vroege ouder-kindrelatie. Ouders kunnen angst, schuldgevoelens, depressie en posttraumatische stress ervaren. Kortom, het is belangrijk om deze problemen vanaf de zwangerschap preventief aan te pakken.
Continue ondersteuning
Het door Erasmus UMC ontwikkelde programma is vernieuwend in het aanbieden van continue ondersteuning in het ziekenhuis aan zwangere vrouwen en hun partners, zowel op de afdeling verloskunde als op de afdeling neonatologie. Ingrediënten zijn het verbeteren van het reflectievermogen onder stress, de emotionele beschikbaarheid, de band met het kind en het ondersteunen van de algehele overgang naar het ouderschap.
De deelnemende ouders waren bereid om sessies bij te wonen waarin hun grootste zorgen over het ouderschap aan de orde kwamen. Geen enkele deelnemer stopte met het programma voor ontslag. Ouders toonden behoefte aan het uiten, reflecteren en verwerken van de zorgen die ze ervoeren tijdens de beangstigende periode van ziekenhuisopname.
Artikel in Journal of Child Psychotherapy
In een artikel in Journal of Child Psychotherapy beschrijven de onderzoekers de grondgedachte en behandelingsprincipes van het programma in het ziekenhuis.
Ontwikkeling ouderschap
Voorop in het tweede onderzoek stond het verkrijgen van inzicht in de ontwikkeling van het ouderschap centraal. Zes maanden na de bevalling van een te vroeg geboren baby als gevolg van zwangerschapsvergiftiging. Dit gebeurde aan de hand van individuele interviews met het Working Model of the Child Interview. De interviewgegevens zijn geanalyseerd met behulp van thematische analyse. Ouders vulden ook een depressie-, een angst- en een hechtingsvragenlijst in. Vijf ouderparen, vijf vaders en vijf moeders, werden geïnterviewd.
Angst voor opbouwen liefdevolle band
Uit veel uitspraken blijkt dat deze ouders een bijzondere ontwikkeling doormaken. Angst om de baby te verliezen stond nog steeds bij hen centraal. Ook vonden alle ouders het spannend om een liefdevolle band met hun kind te vormen. Belangrijk is dat zowel vaders als moeders verlies van controle, terugkerende herinneringen en catastrofale angsten beschreven. Duidelijk wordt dat psychologische ondersteuning hen moet helpen de schok te reguleren, traumatische ervaringen te verwerken en de beangstigende levensgebeurtenis te integreren in de ontwikkeling van het ouderschap. Daarom is een goede monitoring van de ontwikkeling van het ouderschap noodzakelijk om problemen op te sporen, in te grijpen en nadelige gevolgen te voorkomen.
Artikel in Cogent Psychology
Ook over dit onderzoek is recent een artikel verschenen en wel in Cogent Psychology.
Vertaling en bewerking Vakblad Vroeg
