Sociale robots worden op allerlei plekken ingezet om kinderen te helpen. Bijvoorbeeld bij het afleiden van kinderen met kanker tijdens stressvolle ingrepen, het geven van slaapeducatie en het wegwerken van leerachterstanden. Voor een succesvolle inzet is verbondenheid tussen kind en robot cruciaal. Juist dán blijft de robot langer interessant én krijgt het gesprek meer betekenis.
Een en ander blijkt uit promotieonderzoek van robotwetenschapper Mike Ligthart. Hij heeft diverse sociale vaardigheden ontwikkeld voor robots.
In ziekenhuizen en in de klas maakt men al gebruik van sociale robots. Bijvoorbeeld om kinderen af te leiden tijdens stressvolle situaties of om ze te ondersteunen bij een les. Van belang is dat ze gedurende een langere periode een serie betekenisvolle interacties aanbieden. Dit houdt in dat de robots vaker dan één keer inzetbaar zijn.
Nieuwsgierigheid van korte duur
Ligthart toont het belang aan dat kinderen zich verbonden voelen met de robot. Dat maakt de robot niet alleen langer interessant, maar zorgt er ook voor dat het gesprek meer betekenis krijgt. Een kind voelt zich meer verbonden als het ervaart dat het gehoord, gezien, en herinnerd wordt en als de robot wederkerig is. De robot kan dat niet alleen doen door te verwijzen naar dingen die eerder zijn besproken, maar ook door gespreksonderwerpen af te stemmen op interesses.
Geheime handdruk
Ligthart ontwikkelde een collectie van bouwstenen die een sociale robot in staat stellen om op autonome wijze een serie gesprekken aan te gaan met een kind. De robot maakt het gesprek persoonlijk en passend voor ieder kind. Ook heeft het kind meer zeggenschap. Dat is nodig om kinderen een comfortabele en betekenisvolle ervaring te bieden.
De geheime handdruk is een voorbeeld van zo’n bouwsteen. Als de robot kinderen begroet met een geheime handdruk die ze samen hebben gemaakt, dan ervaren ze dat ze gezien, gehoord, en herinnerd worden.
De bouwstenen dragen bij aan een duurzame en effectieve inzet van sociale robots voor kinderen in allerlei contexten. Zo hebben robots met deze bouwstenen al succesvol bijgedragen aan het afleiden van kinderen met kanker tijdens stressvolle ingrepen in het ziekenhuis, het geven van slaapeducatie, en het wegwerken van leerachterstanden opgelopen door COVID-19.
Shaping the Child-Robot Relationship: Interaction Design Patterns for a Sustainable Interaction >>
Bron: vu.nl
Zie ook:
