Speciaal voor te vroeg of te klein geboren kinderen is het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis het START-spreekuur gestart. Dit is gebeurd in samenwerking samen met het CJG en eerstelijnsfysiotherapeuten en -logopedisten. Hierdoor is het mogelijk zicht te houden op wat zich buiten de muren van het ziekenhuis afspeelt.
De betrokken fysiotherapeuten en logopedisten leveren vaak zorg bij het gezin thuis. De fysiotherapeut houdt bijvoorbeeld de fysieke ontwikkeling van het kind in de gaten en geeft de ouders advies hoe ze hun kind het beste kunnen benaderen en stimuleren. De logopedist helpt bij de introductie van voeding, biedt oplossingen bij een gevoelig mondgebied en begeleidt de taalspraakontwikkeling.
Kinderarts Jolanda Gerrits ziet de kinderen samen met de jeugdverpleegkundige van het CJG. Simultaan heeft de jeugdarts van het CJG haar eigen START-spreekuur. “Het voordeel van deze werkwijze is dat kinderen ter plekke vaccinaties kunnen krijgen en dat iedereen dezelfde werkwijze hanteert en dezelfde boodschap naar ouders uitstraalt. Dankzij een multidisciplinair overleg aan het einde van het spreekuur kennen we de voortgang bij alle START-kinderen en kunnen we zaken onderling afstemmen.”
Juiste zorg op juiste plek
Het START-spreekuur is voortgekomen vanuit de kindergeneeskunde met de wens om nauwer samen te werken in de regio. Uitgangspunt hierbij is dat ieder de zorg levert die hij moet leveren. Door een goede samenwerking is het mogelijk zicht te houden op wat zich buiten de muren van het ziekenhuis afspeelt, zegt Gerrits. “Als kinderarts kan ik een kind en een gezin enkel goed helpen als ik weet welke zorgverlener in de regio de expertise heeft voor welk probleem. Daarbij is het wel zaak dat de werkafspraken en verantwoordelijkheden helder zijn, zodat de zorg wordt geleverd door de juiste persoon op de juiste plek.”
Huilbaby’s
De kinderarts noemt als voorbeeld ook het huilbabyspreekuur. “Hierin trekken we samen op met het CJG en de huisarts. Je merkt soms dat er problemen bij het ziekenhuis terechtkomen die daar eigenlijk niet thuishoren. Vaak is er bij een baby die veel huilt lichamelijk niets of weinig aan de hand en is het meer een kwestie van op de goede manier omgaan met het kind. Dan verwijzen wij dus terug naar de huisarts. Hier bestaan onderlinge afspraken over. Hetzelfde geldt voor jonge kinderen met eetproblemen of kinderen met overgewicht: die horen eerder thuis bij het CJG, waar ze als het goed is de middelen en expertise hebben om zo’n situatie goed te monitoren.”
Andere maatschappelijke vraag
Volgens Gerrits is de verhouding tussen intramurale en extramurale zorg in de loop van haar carrière sterk veranderd. “Dat de eerste, tweede en derde lijn zo samenvloeien is echt een beweging van de laatste jaren. Je communiceerde vroeger wel met elkaar en stuurde verslagen, maar het werk was vaak meer gescheiden. Ieder had zijn eigen conclusie en plan. Nu overlapt het veel meer en is samenwerking essentieel geworden, mede gezien de veranderende maatschappij en de huidige zorgvraag. Je ziet meer incomplete gezinnen en kinderen met psychische problemen of lichamelijke klachten zonder fysieke oorzaak. De druk op ouders is groter én ze kloppen eerder bij hulpverleners aan.”
Samen met haar collega-kinderartsen spant Gerrits zich in om de kliniek en de extramurale zorg bij elkaar te brengen. “Ik vind het belangrijk om mijn expertise ook extern in te zetten, de regio goed te kennen en samen projecten op te zetten. Bovendien heb ik er plezier in om vernieuwend bezig te zijn. Zo exploreren we of we als kinderartsen een ‘kinderspreekuur’ kunnen houden bij de huisarts. Ook bestaat het plan om het START-spreekuur uit te breiden naar meerdere CJG’s.”
Bron: vumc.nl
