Brandwonden bij kinderen kunnen een grote impact hebben op hun fysieke fitheid, zowel op korte als op lange termijn. Opmerkelijk is dat er geen relatie is met de ernst van de brandwonden.
Kinderen met gezondheidsproblemen of lichamelijke beperkingen bewegen vaak minder, maar het is nog onbekend of dit ook geldt voor kinderen met brandwonden. Daarom onderzocht Moniek Akkerman in het kader van haar promotie aan de Rijksuniversiteit Groningen het herstel van fysieke fitheid en activiteit bij Nederlandse kinderen en jongeren met brandwonden. Dit is belangrijk om de rehabilitatiebehoeften van deze groep in kaart te brengen.
Bevindingen
Uit een objectieve meting van het dagelijkse activiteitenniveau bleek dat slechts de helft van de jongens en geen van de meisjes in de eerste vijf jaren na het brandwondongeval voldeed aan de Nederlandse norm voor gezond bewegen. Ook bleek dat een deel van de kinderen nog vermoeidheid ervoer, wat mogelijk een negatief effect heeft op hun functioneren.
Daarnaast onderzocht Akkerman het verloop van de inspanningscapaciteit van kinderen met brandwonden in de eerste zes maanden na ontslag uit het brandwondencentrum. Hieruit kwam naar voren dat de helft van de kinderen binnen zes maanden weer het niveau bereikte van gezonde leeftijdsgenoten. De andere helft deed dit niet en Akkerman concludeert dat deze kinderen dus extra ondersteuning nodig hebben bij het herstel.
Monitoren conditie
De ernst van de brandwonden bleek niet voorspellend voor de mate van fysieke activiteit, ervaren vermoeidheid of herstel van inspanningscapaciteit. In plaats daarvan suggereert Akkerman dat het systematisch monitoren van de conditie na ontslag, met behulp van de zogenoemde Steep Ramp Test, een goede methode is om te voorspellen welke kinderen extra ondersteuning nodig hebben.
Bron: rug.nl
