Een samenspel van veranderingen in het absorptievermogen van de huid in combinatie met het gebruik van reinigingsdoekjes en huidblootstelling aan stof en voedsel staan aan de wieg van een voedselallergie bij baby’s. Het goede nieuws is dat factoren die leiden tot voedselallergie kunnen worden verzacht in de thuisomgeving.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat voedselallergie bij baby’s en jonge kinderen, waarvan de oorzaak lang een mysterie was, in verband kan worden gebracht met een mix van omgevings- en genetische factoren. Voorbeelden zijn het gebruik van reinigingsdoekjes voor baby’s die zeep op de huid achterlaten, huidblootstelling aan allergenen in stof en blootstelling van de huid aan voedsel van baby’s. Voedselallergie komt voor wanneer deze bovenstaande factoren samenkomen. Het onderzoek is verricht aan de Northwestern University en gepubliceerd in het Journal of Allergy and Clinical Immunology.
Recept
“Dit is een recept voor het ontwikkelen van voedselallergie”, aldus hoofdonderzoeksauteur Joan Cook-Mills, hoogleraar allergie-immunologie aan de Northwestern University Feinberg School of Medicine. “Het is een grote vooruitgang in ons begrip van hoe voedselallergie vroeg in het leven begint.” Uit het onderzoek blijkt ook dat de risicofactoren voor voedselallergieën in de thuisomgeving kunnen worden verzacht. De blootstelling van de baby aan de voedselallergenen is bijvoorbeeld te verminderen door na het bereiden van voedsel eerst de handen te wassen alvorens de baby aan te raken. Hetzelfde geldt voor het beperken van het gebruik van babydoekjes die zeep op de huid achterlaten en de zeep af te spoelen met water.
Genetische mutaties
Cook-Mills kwam tot deze ontdekking met behulp van klinisch bewijsmateriaal over voedselallergie bij mensen, de effecten van voedselallergeen en blootstelling aan milieuallergenen en neonatale muizen met genetische mutaties die bij mensen voorkomen. Klinisch bewijs laat zien dat tot 35 procent van de kinderen met voedselallergieën atopische dermatitis heeft. Veel hiervan kan worden verklaard door ten minste drie verschillende genenmutaties die de huidbarrière verminderen.
Cook-Mills gebruikte een neonataal muismodel met huidbarrière-mutaties en probeerde de huid hiervan bloot te stellen aan voedselallergenen zoals pinda’s. De pinda’s alleen hadden geen effect. “Toen dacht ik waaraan worden baby’s allemaal blootgesteld,” herinnert Cook-Mills zich. “Ze worden blootgesteld aan milieu-allergenen in stof in huis. Ze eten misschien geen voedselallergenen als een pasgeboren baby, maar ze krijgen deze op de huid. Stel je voor; een broer of zus met resten pindakaas op haar/zijn gezicht kust de baby. Of een ouder die bezig is voedsel te bereiden dat pinda’s bevat komt in fysiek contact met de baby.
Zeep
Vervolgens las ze over huidonderzoekstudies die verbindingen door de huid leverden door zeep te gebruiken. “Ik dacht: oh mijn god, dat zijn babydoekjes. De bovenste huidlaag is gemaakt van lipiden (vetten) en de zeep in de doekjes verstoort die barrière.” Huidproblemen die zich voordoen met huidbarrière-mutaties zijn mogelijk niet zichtbaar tot lang nadat een voedselallergie al is begonnen. De neonatale muizen met de mutaties hadden een normaal lijkende huid en de droge, jeukende huid van dermatitis ontwikkelde zich pas toen de muizen enkele maanden oud waren, het equivalent van een jonge volwassene in menselijke jaren.
Nadat de neonatale muizen gedurende 40 minuten in een periode van twee weken drie tot vier huidblootstellingen van voedsel- en stofallergenen hadden ontvangen, kregen ze ei of pinda’s via de mond toegediend. De muizen hadden allergische reacties op de plaats van huidblootstelling, allergische reacties in de darm en de ernstige allergische voedselreactie van anafylaxe die wordt gemeten door verlaagde lichaamstemperatuur.
Huidbarrière
Een disfunctie van de huidbarrière was nodig om voedselallergie te ontwikkelen bij de muizen, maar er is een breed continuüm van ernstige tot milde huidstoornissen met eczeem of atopische dermatitis, die in de mildste vorm eenvoudig op een droge huid kan lijken. Bij patiënten met huidbarrière-defecten zijn er veranderingen in de eiwitten in de huid die het gevolg zijn van mutaties in de genen. Deze genemutaties bij patiënten zijn voornamelijk heterozygoot, wat betekent dat er een mutatie is in een van de twee kopieën van een gen. Dienovereenkomstig waren de neonatale muizen in het preklinische onderzoek ook heterozygoot voor mutaties van de huidbarrière. De muizen werden gelijktijdig blootgesteld aan voedselallergenen zoals eiwitten van eieren en pinda’s, allergenen in stof (huisstofmijt of Alternaria alternata-schimmel) en natriumlaurylsulfaat, een zeep die aanwezig is in reinigingsdoekjes voor baby’s.
Basis voor interventies
Deze nieuwe dierproeven bieden een basis om interventies te testen die de ontwikkeling van voedselallergie bij baby’s en kinderen effectiever blokkeren, aldus Cook-Mills. Momenteel bestudeert ze moleculaire reacties in de huid die uniek zijn voor deze combinatie van genetica en huidblootstelling. Het doel is om unieke signalen in de huid te bepalen die optreden tijdens de ontwikkeling van voedselallergie.
Food allergy linked to skin exposure and genetics, Northwestern University(2018, April 6). Study finds: Triggered by perfect storm of genetics and skin exposure to infant wipes, dust and food. ScienceDaily. Retrieved May 16, 2018 from
Vertaling: Vakblad Vroeg
