Kinderen van nu zijn zeven tot twaalf maanden later zindelijk dan dertig jaar geleden. Deskundigen denken dat dit komt doordat wegwerpluiers prettig zijn. Wat ook meespeelt: een kind heeft nu meer opvoeders dan vroeger, waardoor een ouder minder tijd heeft om een paar weken consequent de zindelijkheid te trainen.
In 2017 is er onderzoek gedaan onder alle zesduizend basisscholen in Nederland, meldt het NRC. Van alle kinderen die voor het eerst naar groep 1 gaan, bleek 4 procent niet zindelijk (één kind per kleuterklas). Uit het onderzoek kwam ook dat onderwijzers dit in toenemende mate zien als een probleem. Het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid schrijft in haar richtlijn over zindelijkheid dat ongeveer 7 procent van de 4- tot 7-jarigen nog wel eens in de broek plast; dat zijn gemiddeld twee kinderen per klas.
Consultatiebureau
Eind augustus gaan een hele hoop kinderen die in de zomer 4 worden voor het eerst naar de basisschool. Het consultatiebureau plant expres een afspraak in als een kind 3 jaar en 9 maanden is, “want dan hebben we nog drie maanden om het ‘te fiksen’”, zegt jeugdverpleegkundige De Visser.
Áls er op die leeftijd problemen zijn met zindelijkheid, gaat het volgens De Visser ook vaak om broekpoepen – een kind wil of durft niet op de wc te poepen. Ze zoeken een andere plek op, een hoekje in de gang bijvoorbeeld, en poepen in hun broek. Of ouders geven hun een luier en dan doen ze het daarin. Het kan psychologisch zijn, maar ook iets eenvoudigs, zegt De Visser. “Een krukje onder het toilet waar de voeten op kunnen rusten, vinden de meeste kinderen prettig.” Als het nodig is gaat ze op huisbezoek. Daar kijkt ze eerst naar de basis: hoe ziet de wc eruit.
Thuisplan
Bij het gezin thuis maakt De Visser een plan. Een kind dat alleen wil poepen in de luier, wordt langzaam verleid om dat op de wc te doen. Dit gaat stap voor stap, steeds dichter naar de wc toe. Sommige kinderen zoeken een rustig plekje op om in de luier te poepen, bijvoorbeeld onder tafel. Dat is dan het startpunt, daarna poepen in de luier in de woonkamer, dan in de gang, dan voor het toilet en uiteindelijk: luier af en op het toilet.
Niet straffen
Goed gedrag mag beloond worden, met een sticker of een kwartiertje langer opblijven. Slecht gedrag mag moeilijk worden gemaakt: als een kind een ongelukje heeft, mag het zelf de natte kleding uittrekken, bij de wasmachine leggen en schone kleding pakken. “Straffen werkt averechts”, zegt De Visser. Bij elke vieze broek moet je rustig blijven. Niet je teleurstelling tonen. “Je moet je verwachtingen bijstellen. Missers horen erbij.”
Dit is een samenvatting van het artikel in NRC; klik hier voor de gehele tekst.
