Professionals in spe hebben vaak te weinig weet van recente wetenschappelijke inzichten. Hogeschool Windesheim wil dit veranderen. In samenwerking met Hogeschool Utrecht wordt gewerkt aan de inbedding van actuele kennis in de opleidingen voor jeugd- en juridische professionals.
“Anders dan op universiteiten bereikt wetenschappelijke kennis op het hbo lang niet altijd het curriculum van de toekomstige begeleiders en hulpverleners”, vertelt projectleider en lector Jeugd Dorien Graas. Deze professionals in spe hebben daardoor vaak te weinig weet van recente wetenschappelijke inzichten en hun betekenis voor hun werk.
Daarom wil Hogeschool Windesheim dit soort actuele kennis inbedden in de opleidingen voor jeugd- en juridische professionals. Het project ‘Onbekend maakt onbemind’, dat Hogeschool Windesheim uitvoert in samenwerking met Hogeschool Utrecht, NeuroLabNl en twee academische werkplaatsen jeugd, sluit aan bij die wens. Het doel is bestaande neurobiologische en psychosociale kennis over problematisch antisociaal en crimineel gedrag van jongeren te vertalen naar het hbo, onder meer naar het studieprogramma Social Work en de minor Werken in een gedwongen kader.
Drie stappen
Het project begint in mei van dit jaar met de bundeling van bestaande kennis. Daarbij gaat het zowel om evidence based inzichten als om kennis uit de praktijk en van ervaringsdeskundigen. De bijeengebrachte kennis wordt in de volgende stap vertaald in onderwijsmodules voor toekomstige professionals en professionals in het werkveld. Dat gebeurt via de methode van Design Thinking. “We ontwikkelen eerst een prototype. Dat doen we samen met docenten van het hbo, ervaringsdeskundigen, jongeren zelf en onderzoekers. Elk prototype verfijnen we vervolgens tot een optimale module.” Bij stap drie gaat het om de ontwikkeling van een dynamische manier om nieuwe kennis snel te verwerken in de bestaande modules. Anders blijven de professionals met verouderde inzichten werken.
Scepsis
Het zal in de modules ook gaan over de kijk op en de houding tegenover neurobiologische inzichten, vertelt Graas. “Zowel bij professionals als bij de jongeren zelf en hun ouders zien we namelijk over- én onderschatting van de rol van biologische factoren. Die percepties bepalen mede wat ermee gebeurt. Daarom willen we eerst weten welke kennis de professionals hebben en hoe ze ertegenover staan. Bij de ontwikkeling van de nieuwe modules willen we daar nauw bij aansluiten.”
Geen derde stroming
Ook de integratie van bestaande sociologische, psychologische en neurobiologische kennis is een ambitie van het project. Graas: “In het verleden lag de nadruk eerst op sociale en daarna op psychologische factoren. Wij willen met de neurobiologie geen derde stroming toevoegen, maar de verklaringswijzen juist koppelen. Wij willen tussen de oren krijgen dat deze drie niveaus met elkaar samenhangen.” De lector verheugt zich bij voorbaat op de uitwisseling met onderzoekers als Tonya White. “Met onze aanpak zetten we een mooie stap op weg naar de implementatie van kennis. Dankzij ons brede samenwerkingsverband kunnen we de kennisoverdracht en daarmee de deskundigheid van onze toekomstige professionals blijven garanderen.”
