Het hulpaanbod aan zowel zwangeren als aan jonge kinderen en hun ouders is te veel gericht op gezinnen die het redelijk doen, vindt prof. dr. Hedwig van Bakel. Zij zegt dit in de nieuwe editie van het VROEG-magazine. In de 40 jaar dat VROEG verschijnt is dit de dikste editie ooit. Vanaf nu heeft het magazine namelijk 48 pagina’s. Nieuw is ook dat abonnees voortaan korting ontvangen op allerlei producten van partners van Vakblad Vroeg.
In de wintereditie staat onder meer een artikel over een onderwerp waarvoor binnen de zorgwereld nog weinig aandacht bestaat: ernstige zwangerschapsmisselijkheid of Hyperemesis Gravidarum. Vaak denken vrouwen met deze aandoening ‘niet zeuren, het hoort erbij’. Uit het artikel wordt duidelijk dat het veel meer is dan misselijk zijn en braken. Het ‘verziekt’ letterlijk een hele zwangerschap. Bovendien kan het ook na de bevalling nog veel impact hebben.
In iedere VROEG staat een interview met een wetenschapper, dit keer is het woord aan prof. dr. Hedwig van Bakel. Op basis van onderzoek brengt ze een aantal nuances aan in het denken over bijvoorbeeld gehechtheid. De wetenschapper kraakt in het interview diverse noten om de professionals die met jonge kinderen en hun ouders werken wakker te schudden. Zo plaatst zij een kanttekening bij de wijze waarop het veld omgaat met de ouder-kindrelatie. “Natuurlijk is het een goede zaak dat het relationele aspect meer en meer aandacht krijgt. Dat neemt niet weg dat er nog tal van witte vlekken zijn als het gaat om het daadwerkelijk in de praktijk toepassen van wetenschappelijke inzichten op dit gebied. Dit aspect is de afgelopen jaren verwaterd. Het lijkt soms of de praktijk gewoon doordendert, ook op punten waarop de wetenschap adviseert even een pas op de plaats te maken.”
De hoogleraar breekt een lans voor meer maatwerk. “Elk gezin is uniek. Dit betekent dat je eerst terdege moet puzzelen om erachter te komen wat er speelt. Pas als het plaatje helder is, kun je gericht hulpverlenen, dus op een manier die aansluit bij de gezinsomstandigheden.” Ook roept Van Bakel op om bestaande interventies op z’n tijd goed tegen het licht te houden. “De hulpverlening moet veel meer toe naar wat werkt voor wie, wanneer en waarom.” Over de gehele linie hoopt Van Bakel dat wetenschap en praktijk elkaar beter weten te vinden. “Daar schort het nu soms aan.
Een ander artikel in de nieuwe VROEG sluit goed aan op het pleidooi van de wetenschapper. Dit handelt namelijk over de meerwaarde om in teamverband in te spelen op de kracht van specialistische zorg. Het bundelen van de kennis zorgt voor snelheid en flexibiliteit. Bovendien kunnen de teamleden elkaar steunen bij behandelingen die veel oproepen.
Een overzicht van de inhoud staat online.
