Huilen is voor een baby de enige manier om te communiceren, maar vaak begrijpen ouders zijn ‘taal’ niet. Amerikaanse onderzoekers hebben nu een technologisch antwoord op dé vraag waar menig ouder van een baby regelmatig mee worstelt. Het betreft een algoritme gebaseerd op een automatisch stemherkenningsprincipe.
Hoe kunnen we, met andere woorden, huilen vertalen naar een voor ons duidelijk signaal? ‘Met een Alexa voor baby’s,’ aldus professor elektrotechniek Lichuan Liu, onderzoekleidster van een researchteam van het Digital Signal Processing Laboratory (Northern Illinois University). “We ontwikkelden een algoritme gebaseerd op hetzelfde automatische stemherkenningsprincipe. Zodra het een huilsignaal oppikt, splitst het algoritme het uit in segmenten. Daarin gaat het op zoek naar de karakteristieke vormdelen, en op basis daarvan brengt het algoritme het huilsignaal onder bij een lemma, een trefwoord: honger, slaap, pijn enzovoort.”
Geluidsopnamen
Trefwoorden veronderstellen een bijhorend ‘verklarend woordenboek’. Hoe heeft het team dat opgesteld? Prof. Liu in The Times: “We maakten geluidsopnamen van 48 baby’s op neonatale afdelingen, analyseerden die met een computerprogramma en onderscheidden ze van elkaar op basis van golflengte, duur en geluidssterkte.”
Huilsignalen
Zij kreeg het idee na een gesprek met een pediatrisch verpleegster met dertig jaar ervaring. “Zij vertelde me dat ze bijna altijd meteen en correct kon inschatten waarom een baby huilde. Daarop peilden we bij een uitgebreid aantal kinderartsen, verpleegkundigen en zorgverleners naar huilsignalen die zij spontaan herkenden. Zo bleek dat een huilbui die gepaard gaat met een soort nèh-geluid vaak wijst op honger. En dat is wetenschappelijk verklaarbaar: het wordt gegenereerd door een zuigreflex, dat ervoor zorgt dat de baby zijn tong tegen zijn gehemelte drukt bij het huilen. Specifieke karakteristieke vormdelen dus, en het algoritme pikt die op.”
In een interview vertelt Lichuan Liu over haar onderzoeksbevindingen.
Bron: eoswetenschap.eu
